Voor de meeste studenten is de zomervakantie een tijd van lekker uitslapen, relaxen aan het strand en feestvieren. Maar niet voor Isebrand (21). Hij koos ervoor om in zijn vakantie vrijwillig een jongerenreis te leiden in the middle of nowhere, zonder enige vorm van luxe. “God heeft me hier naartoe geleid zodat ik jongeren kan bereiken.”

“Aan het strand liggen vind ik ook best lekker hoor,” geeft Isebrand toe, “maar op den duur gaat dat toch vervelen. Ik ben een sporter en houd van actief bezig zijn, dus ging ik op zoek naar een vakantie die daarbij aansloot. Via mijn nicht kwam ik bij de organisatie terecht. Ik ging eerst mee als deelnemer en daarna twee keer als reisleider.” Wat maakt een reis anders voor een reisleider? “Als deelnemer zit je echt in het spel en wil je winnen. Maar als reisleider ben je meer op de groep gericht: heeft iedereen het wel naar zijn zin? De deelnemers komen soms met heel verschillende verwachtingen. De een is heel fanatiek, de ander komt meer voor de lol. De uitdaging is om de reis voor iedereen onvergetelijk te maken.”

Isebrands laatste reis was de Xtreme survival vakantie in Cantignergues waar hij samen met medereisleider Nienke leiding gaf aan een groep van 16-19 jarigen. Wat moet een Groninger nou in de wildernis van Zuid-Frankrijk? “Cantignergues is echt een supermooie plek met waanzinnige canyons. Het is er zó uitgestorven! Als je met een groep mensen die je niet kent uren moet lopen, opdrachten moet doen en hindernissen moet nemen, ontstaat er een hechte band. Dat leidt tot diepe gesprekken over het geloof. Zo zijn we middenin de nacht spontaan met elkaar gaan zingen en bidden om God groot te maken. Geweldig!”

Het geloofsaspect is voor Isebrand de belangrijkste reden om een reis te leiden: “Ik denk dat God me naar het reisleiderschap geleid heeft om jongeren te bereiken. Voor jongeren is geloven niet altijd makkelijk en vaak staan ze voor moeilijke keuzes. Ik wil hen daarbij een eindje op weg helpen. Niet om autoritair boven hen te staan, maar naast hen om ze te bemoedigen en te respecteren. Dát is wat ze nodig hebben. Het gaat er niet om dat ze net zo gaan denken als ik, maar dat ze groeien in hun relatie met God. En het mooie is: ik leer er zelf ook ontzettend veel van!”

Een goede reisleider moet volgens Isebrand dan ook iemand zijn die op God is gericht. “Je moet beseffen dat je een grote invloed hebt. Als reisleider bepaal je voor 80% hoe leuk de reis wordt. Daarom is het belangrijk dat je het van God verwacht en je door Hem laat leiden. Hoe meer ik zelf groei in mijn relatie met God, hoe meer ik aan de deelnemers door kan geven.”  En volgend jaar? “Dan ga ik natuurlijk weer mee! Het reisleiderschap heeft me echt te pakken!”

Gerelateerde berichten

Een actieve groepsreis naar Wales De motivatie van reisleider Evelien voor een wandelreis ‘Op de laatste avond deelde ze mee dat ze die week echt voor God had gekozen’ ‘De beste gesprekken kwamen vaak spontaan’ Daar waar de stilte inspireert Duurzaamheid is een woord dat steeds vaker opduikt. Tien tips voor rondom het k(r)ampvuur bushcraft: leven en leren van de natuur Wat maakt surfen zo verslavend? Kerk zonder dak