De reisleiders van Amarant reizen: wie zijn het eigenlijk en wat beweegt ze om in hun vakantie de verantwoordelijkheid voor een onbekende groep mensen op zich te nemen? In deze reeks stellen we je graag voor aan Henko, die afgelopen jaar met Amarant reizen zowel naar Noorwegen als Zwitserland vertrok.

Genietmomenten

Voordat Henko bij Amarant reizen startte, had hij al wat ervaring als reisleider via een andere organisatie, waarbij hij op werkvakantie naar Gambia en Moldavië is geweest. Afgelopen jaar wilde hij relaxter vakantie vieren, met een minder vol programma. Zo kwam hij bij Amarant reizen terecht, waar hij naast reisleider ook chauffeur was en met minibusjes helemaal naar Noorwegen reisde. Henko: ‘De autoritten waren ook echt even van die genietmomenten. Een feestje met top 40-muziek en goede christelijke gouwen ouwen.’

Grenzen verleggen

Hoe heeft hij zijn reizen ervaren? Henko: ‘Wat ik echt bijzonder vond om te merken was dat deelnemers hun grenzen verleggen. Sommigen hadden weinig vertrouwen in zichzelf om een berg te beklimmen of een lange bergwandeling te maken. Maar ze deden het toch, hadden er plezier in en daardoor veranderen mensen. In Zwitserland was de groep best divers en mensen kenden elkaar niet, maar naarmate de vakantie vorderde begon de groep als een familie, als broers en zussen, te voelen. We konden gek doen met elkaar, hebben veel gelachen, maar er was ook alle ruimte voor diepe gesprekken bij het kampvuur. Dat was wel het tofste.’

Speeddaten

Bij Amarant bereiden de reisleiders zowel het praktische als het geestelijke gedeelte van de reis voor. Voor de reis naar Noorwegen had Henko dat laatste opgepakt: ‘We hebben de deelnemers zelf met onderwerpen laten komen zodat we het konden hebben over wat er bij mensen zelf leeft. En aan het begin van de reis gingen we speeddaten met christelijke vragen. In tweetallen bespraken we prikkelende vragen als: welke traditie in het geloof geeft je de kriebels? Op welke locatie heb je de beste band met God? Zo’n activiteit duurt misschien een uurtje, maar uiteindelijk is er de hele avond over doorgepraat.’

Tolk

De groep in Zwitserland maakte op zondag nog een bijzondere dienst mee in een Franstalig evangelische kerk, waar niemand Engels kon: ‘We werden heel erg gezegend omdat er één Engelstalige persoon was die eigenlijk op vakantie zou gaan, maar het gevoel kreeg dat hij toch naar de kerk moest komen. Hij heeft alles voor ons vertaald. En er was die ochtend geen band, waardoor de mensen wat in mineur waren. Maar een meisje van onze groep kon goed keyboard spelen, dus wij hebben als groep een stuk van de muziek geregeld. Achteraf hebben we nog met onze tolk gegeten en hij heeft ons verteld hoe God zijn leven heeft veranderd. Dat paste eigenlijk niet in het programma, maar dat geeft niet, dan gooien we alles weer lekker om.’

Gek doen en genieten

Als doorgewinterde reisleider heeft Henko wat tips voor aankomende collega’s: ‘Ik luister graag naar veel ideeën en hoef niet koppig dat ene plan in mijn hoofd door te drukken. Ik stel dingen voor, en zoek uit wat voor mooie dingen er zijn op de vakantiebestemming en kijk of mensen daar enthousiast op reageren. Verder moet je goed kijken naar de groep, hoe de deelnemers in hun vel zitten: zijn ze moe, kunnen ze wat motivatie, een schouderklopje of juist troost gebruiken? Het mooiste is als iedereen zichzelf kan zijn in de groep. Tot slot moet je een beetje gek kunnen doen, de groep uitdagen en niet vergeten te genieten!’

Word reisleider: