Column Gijsbert Schutten
Zomaar een reisidioot
De menselijke soort herbergt een keur aan rariteiten. Bij een groepsreis is het altijd een verrassing wat je nu weer tegen gaat komen. Om je enigszins houvast te geven, volgt hier een aantal hoofdsoorten.
Zo is er de globetrotter.
Deze is herkenbaar aan zijn inheemse kettingen en eventueel sporadische tatoeage in een onleesbare taal. Hij is overal al geweest, heeft alles al meegemaakt en kijkt echt nergens meer van op. Zo kan hij tijdens de maaltijd opeens quasi nonchalant vertellen van zijn maandenlange verblijf tussen de guerrilla’s in Noord Botswana, maar is hij te laat op de vertrekplaats omdat hij de trein heeft gemist. Spreekt wel alle talen en is een stabiele dam tegen opkomende paniek bij probleemsituaties.
Verder is er de cultuurfreak.
Deze heeft alles gelezen over de streek, de geschiedenis en de lokale cultuur. Herbergt een schat aan feitjes die te pas en te onpas te berde worden gebracht. Rent elk gebouw binnen dat op een kerk lijkt of ouder is dan 20 jaar. Maar dankzij deze figuur gaan de oude stenen wel leven.
De Bourgondiër
Dat is de persoon waar je naast moet zitten in de bus. Uit de tas worden grote hoeveelheden lekkernijen getoverd en het eten is het hoogtepunt van de dag. Tijdens het bezichtigen van een stadje hoor je: “Ik wacht wel op dit terrasje.” Bij voorkeur moet er elke avond gebarbecued worden. Garantie voor gezellige avonden die net iets te laat eindigen.
De provinciaal
De provinciaal is voor het eerst buiten Nederland op vakantie, maar verkondigt na drie dagen doodleuk dat alles er hetzelfde uit ziet. Gaat volgend jaar gewoon weer naar Hardenberg. Zorgt voor de broodnodige Hollandse nuchterheid en relativering.
De spirituele reiziger
Hij of zij vindt alles een cadeautje, tot aan die ene plensbui toe. Belangrijkste doel van de vakantie is een stukje bezinning met als motto toch ‘vooral dicht bij jezelf te blijven’. Zorgt er wel voor dat bij tegenslagen de moed erin blijft.
Tot slot is er de outdoor-man.
Behangen met touwen, GPS en hakbijlen en gekleed in een broek en blouse met veel te veel ritsen en zakken (waardoor het elke keer een verrassing is waar de portemonnee nu weer in zit) gaat hij de uitdaging aan. Laat in de vakantie zijn baard staan. Het kan hem niet extreem genoeg qua ontbering en fysieke uitdaging. Wel de persoon met de zaklamp en iemand die voor iedereen klaarstaat in crisissituaties.
Tijdens een groepsreis ontmoet je een mengeling van al deze persoonlijkheden.
Naast de uitdaging die de reis zelf biedt, is het grootste avontuur de ontdekkingstocht naar het verhaal van de ander. Zo ontstaat er een reis binnen een reis. Want hoe mooi de bestemming zelf ook is, het zijn je reisgenoten die glans geven aan je dierbaarste vakantieherinnering.
Gerelateerde berichten
Een actieve groepsreis naar Wales
De motivatie van reisleider Evelien voor een wandelreis
‘Op de laatste avond deelde ze mee dat ze die week echt voor God had gekozen’
‘De beste gesprekken kwamen vaak spontaan’
Op sleeptouw in de Italiaanse Alpen
Daar waar de stilte inspireert
Duurzaamheid is een woord dat steeds vaker opduikt.
Tien tips voor rondom het k(r)ampvuur
Wat maakt surfen zo verslavend?
Kerk zonder dak